boşluk

bir yanım soğuruyor

ruhumu

anlamsız şeyler

üşüşüyor

göğüme

boşlukta her yön

sözsüz

bir çift

göz

sorguluyor anı

bensiz kalamıyorum

benden önce

bir ben

yaşıyor bende

benden sonra

ben

ölüyor

içimde

bir yanım uyanıyor

yazgısına

dolambaçlı yollarda

çembersiz

koşturmasına

doğmuşluktan garip

utangaç

varlığına

uçuk renkli

dünyalarda

yurtsuzluğuna

gitsem boşluk

boşluk kalsam

dolmuyor